Na ten moment czeka się naprawdę cały rok. A w wypadku niektórych odmian bywa, że i dłużej. Pierwsze zakwitły w okolicy oczywiście rugosy. Dalej czerwona róża pnąca pod blokiem. Nie wiem co to jest - sadziło się kiedyś sporo takich róż w mieście. Są bardzo twarde, bo rosną praktycznie bezobsługowo jak typowe dziczki - chociaż na pewno kwitłyby obficiej jeśli ktoś by o nie zadbał.

Mary Rose

Następnie jeden pąk otworzyła Comte de Chambord. Niemniej tylko jeden pojedynczy kwiat. Reszta jest jeszcze schowana. Za to Mary Rose w dzisiejszy poranek postanowiła dać swój pierwszy popis. Co to za wybitna róża! Narzekałam na nią, że to taki epigon wśród róż ale ona rzeczywiście pierwsza zaczyna i ostatnia kończy. Pod tym względem jako kwiat do donicy nie ma sobie równych. I chociaż jej zapach średnio mi odpowiada to trzeba przyznać, że dla takiego kwitnienia jest warta zachodu.

Mary Rose

Spędziłam na balkonie dzisiaj dobrą godzinę pijąc herbatę i podziwiając pierwsze kwiaty. Gdy człowiek zatrzyma się chwilę i ma okazję pokomplentować, nad tym co dzieje się wokoło, zauważa że nawet  na takim skromnym balkonie jak mój jest pełno życia. 

Gości było dzisiaj sporo. W większości zapylacze wszelkiej maści: pszczoły samotnice, trzmiele. Jedna z pszczół chyba na tyle upodobała sobie Comte de Chambord, że postanowiła założyć gniazdo w bambusowym kiju, podtrzymującym różę. Chyba złożyła tam jaja, bo zakleiła całe wyjście. W każdym razie tak to wygląda:

Jestem bardzo ciekawa, co z tym bambusowym kijem się będzie działo dalej. Po przeciwnej stronie balkonu na klonie urządziły sobie gniazdo cukrówki. Róże kwitną, życie rozkwita, prawie mamy lato, czegoż chcieć więcej w taki poranek? Absolutnie niczego. Wystarczy tu być.